van ik naar wij
vuurplaats
Een plek zonder hek
op een veld zonder geld
De gemeenschappelijke vuurplaats heeft raakvlakken met lange en minder lange tradities. De nieuwe manieren zijn vaak het herwaarderen van de oude manieren.
De manier van doen rond het vuur is niet nieuw. Hooguit wat vergeten.
samenkomen, zonder belang van commercie of geloof open voor iedereen en vrije bijdrage op basis van gelijkwaardigheid.
de gemeenschap
Het idee van de vuurplaats op een veld in mijn buurt, ontstond na een bezoek aan Ecolonie. Nog steeds inspireert deze woon-werkgemeenschap mij in het werk dat ik doe. Een gemeenschap opbouwen op basis van vertrouwen en samenwerken, zoekend naar een andere manier.
zonder geld
De vuurplaats realiseren en het samenkomen op de vuurplaats ontstaat doordat mensen vrij bijdragen. De een houdt het vuur gaande, een ander geeft hout, iemand brengt drinken mee. Of niet, en dat is ook prima. Mensen bieden dit aan, of zien dat het nodig is en zoeken naar een manier om het te realiseren.
Deze manier van doen herkennen we bijvoorbeeld bij De wandeling, Stadspark Groningen. Een onderzoek om een mooi stuk park op deze manier vorm te geven.
de kracht van de vuurplaats
Het vuur en de kracht van het samenkomen rond het vuur wordt prachtig verbeeld in: Earthkeepers over de hele wereld komen hier aan het woord.
Waarom in mijn eigen buurt?
Lokaal doen met wat er lokaal al is. Zoekend naar antwoorden om duurzaam te leven. De directe leefomgeving, daar moeten we het uiteindelijk mee doen. De mensen, de natuur, dat wat er al is. In de blog Lokaal Leven geef ik verslag van deze zoektocht.
